Gönül bahçene kabul ettin beni,
Nasıl mutlu oldum, bilemezsin.
Aman tanrım,
Ne kadar kalabalık böyle!
Nasıl göstereceğim kendimi?
Sana şiirler yazsam,
Besteler yapsam,
Ya da sınıfta söz isteyen çocuk gibi,
Parmağımı kaldırsam,
Sağlayabilir miyim fark edilmeyi?
Yoksa güzel sözler mi söylesem,
Sana övgüler mi dizsem?
Ama nafile!
Bahçendeki herkes yapıyor aynı şeyleri.
Farklı bir yol bulmalıyım.
Sevgimi, aşkımı haykırmalıyım!
Çünkü yoktur kimsede benzeri.
Kayıt Tarihi : 5.9.2022 17:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Aşık Rıfat Yılmaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/09/05/gor-beni-58.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!