Gör beni Şiiri - Ahmet Bögün

Yangın yerindeki küller gibiyim
Sağa sola savuruyor yel beni
Kıyıda kenarda kumlar gibiyim
Taştan taşa çalar oldu sel beni

Ne dilim dolaşır ne kalem yazar
Ne bir yol görünür ne derdim çözer
Bir seyyah misali dünyayı gezer
Ne aklım ne fikrim kaldı gör beni

Kim bilir derdimi kimim ben neyim
Ben sevgiden aldım canım her şeyim
Bir gün silinecek ruhum bedenim
Topraklar saracak şimdi bak beni

Ahmet der yolunu kaybetti gider
Kim bilir peşimde dostlarım ne der
Bu acılar bir gün elbette biter
İşte sen o zaman gel de gör beni