Gönüllü Kalanlardanım

Dökülür yapraklar
Bitanem dediğin unutulur
Geçer üzerinden üç yaz meyvesi
Unuttun sanırsın tutuşan bedeni
Fotoğrafı çıkar en imkansız anda
Ve en imkansız yerden
Sıralanır besteler ve şiirler
Uzak notaları sahiplenmişiz
Biz farklı ahenkle dost olmuşuz
çoktan meğer
En yakınken değerdi gözler
Yeşil ile kahvenin arasında
Tutmaya çekindiğin günlükler varya
Bitaneme diyemediğim sözler
Boğulmayı bekleyen düşler
Serilir işte çarşaf deniz
Tek bir soluk
Bedeni baştan aşşağı felç eden
Kesilir kan beyaz ten
Çiçekler açtığı
Çocukların sokaklara döküldüğü
Çay ve böreğin kapı önlerinde teyzelere eşlik ettiği an
Sanılır gelir bahar
Bilinmez kimin ipi çekilmiş
Bilinmez kim ezilmiş borç altında
Bilinmez kim öldürmüş sevdiğini
Kimse bahardan önce kalanlarıda bilmez
İşte ben ise o gönüllü kalanlardanım.