Gönüllü Esaret Şiiri - Gökhan Akpınar

Kendi esaretimizi inşa ederiz farkında bile olmadan
Korunak diye ördüğümüz yüksek duvarlar,
Adım, adım çevirir etrafımızı gün olur zindanımız olur.
Sonra gardiyanlarımızı seçeriz en sevdiklerimizden
İyi niyetle başlar tüm savaşlar amaç hep kutsaldır
Sonucu ise hep hayal kırıklığı ve yıkım
Gerçeği anladığımızda artık çok geç olmuştur
Karanlık bir zindanda kendi isteğimizle esir
Hep sana, seni anlatmaya çalıştım
Sanki bilmezmişsin gibi
Birazda benden bahsedeyim,
Çöl gibi ıssız
Okyanus kadar derin
Göl gibi sakinim
Yıldırım gibi yıkıcı
Şimşek kadar hızlı
Katır kadar inatçıyım
İpek gibi narin
Mermer gibi sert
Ateş kadar sıcağım
Sığınmak isteyene liman
Isınmak isteyene güneş
Yanmak isteyene kor ateşim