Gönüller Üstüne Şiiri - Hasan Arpaci

Rüzgar esti,vurdu,gitti karadan,
Her haneye vardı,sordu sıradan,
Erenler sevgiyi çekti aradan,
Gelende,kalanda,toz oldu gitti.

Son zalim kendini kral sanırdı,
Kral gördüm eşşek gibi anırdı,
Her dergaha sinek gibi varırdı,
Sesi anlaşılmaz saz oldu gitti.

Gönüller üstüne gönül koymanın,
Doğrular üstüne yalan yaymanın,
Adamlık üstüne adam saymanın,
Adabı,usulü,iz oldu gitti.

Arpacı bu alem,bu devran döner,
Gözlerinde ışık elbette söner,
Evine,barkına baykuşlar tüner,
Bu hayat sanada söz oldu gitti.

Hasan Arpacı,2013,Üsküdar