Gönüllerimiz mutmain,
Çünkü İbrahim’i olan Hanifleriz biz.
Ne malımız var nede ürün verecek filizimiz,
Evladı ayalimiz şimdi kimsesiz.
Rabbimizin katından gelenle ancak geçiniriz.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta