Gönüller Mutmain Şiiri - Atila Yalçınkaya

Gönüllerimiz mutmain,
Çünkü İbrahim’i olan Hanifleriz biz.
Ne malımız var nede ürün verecek filizimiz,
Evladı ayalimiz şimdi kimsesiz.

Rabbimizin katından gelenle ancak geçiniriz.
Eski dostlar birer birer yok hükmünde şimdi,
Ana babası bile kabul etmiyor kimisini şimdi.

Baktığın zaman bir zümre varlık içinde hayatın sürmekte,
Harunlar başka bir mekânda zaman geçirmekte,
Bir tezat gibi olsa da,
Hikmeti Huda’ya hesap sorulmaz, haşa.
Altın ve mücevher içinde Allah yolu bulunmaz,
Her hale şükür etmeli şikest gönüller.
Bir caniye bakıyor gibi bakıyor eller.
Rabbim Kalplere bakar,
Çok laf gebeler bugün diller,
Elbet ötelerde kimine zakkum,
Kimisine kokulu güller,
Ol Mahşerde bakalım ne söyleyecek diller.

Atila Yalçınkaya 06.01.2017