Gönüldür Kalemin Hükümdarı

Gönüldür kalemin hükümdarı, gönülden geçen kaleme akar bazen. Dile getirmediğini hatta getiremediğini yazarsın ama bazen, tıkanır her şey, o vakit ne kalem oynatabilir ne de dile dökebilirsin. Hissedilen bütün duygular durdurur zamanı. Yorgun bir yüreğin, yorgun bir aklın durma zamanını en iyi gönül bilir. Kaybolmak istersin istemsizce, gözükmemek, hatta belki de yok olmak onca kalabalığın içinde. Dil susar, gönül susar, akıl susar. İnce bir sızı kalır geriye, hep yaşamak zorunda kaldığın. Anlam için de anlamsızlaşırsın, değersizliğini tastiklersin hatta. Gönül mahsunlaşır bu sefer, benim sınavım sevgisizlik için de sev halinde kalmak dersin ve gönüldeki mahsunluk yerini kimsesizliğe bırakır. Sonra dinmeyecek büyük bir acıya ve etrafın bunu asla anlamayacak insanlarla çevrilir. İşte o vakit istersin yok olmayı, hatta hiç olmayı.
~oya erzurumlu~