Gönülden Akmalı Mısralar

Gönülden akmalı mısralar
Devran dönmeli
Sevmeli yürekleri delice
Bir yanlış anlaşılmanın tadına vermeli.
Yine de gülmeli yüzün
İncinmişliği kabrine gül bahçesi ederek...
Gitmeli...

Gönülden akmalı mısralar
Kaybolan bir boşluğu kuşların gagasına vermeli
Aşkı nümaya terk edip
Gitmeli...

Ya umut dolu gözyaşları gelir dost gözünden
Ya kahrıma geceleri şahit tutarım.
Ah be yüreğim nasıl yanarım, nasıl yanarım...

Gönülden aktı mısralar
Bir şiir seylapına döndü gece..
Gözlerim görmüyor, yazıyorum yazıyorum...
Gözyaşımı damlayan yoksa
Kan mı gözlerimden ey sevda...
Neden her yanı kan görüyorum...

Benim yüreğim o,
Senin değil...
Girdim çünkü o yüreğe ben,
O yürek sen değil...
Dostlar özlem duyunca kollarını uzatır dosta
Ah be yüreğim,
Koparsam ya seni.
Koparıp fırlatsam ya yüreksiz kalasıya...
Sevdiğin anlar belki yüreğini,
Nasıl sevdiğini kıyasıya...

Tuttu iki yakamı olamamışlarım,
Meğer neymişim ben, nasıl da kendimi aldatmışım.
Açtım gözümü,
Tuttum elini yüreğimin,
Katilim şimdi.
Celladım yüreğimin kendisi...
Saat iki.

Gönülden akmalı mısralar,
Varsa aşka numaya saygı şayet
Akmalı gönüllerden mısralar...
Gönülleri aşk selinde yıkayasıya...
Gitmeli buralardan,
Taki yürek okunasıya.