Gönülden Gönüle İlaçtır Dostluk

Gönül yarası kalpte açan kanlı bir gonca,
Dermanı dost gönüllerde saklı bir ilaç.
Sevgiyle yoğrulmuş, derin bir vefa,
Gönülden gönüle akan deryadır dostluk.

Dost dediğin candır; yoldaş, yaren...
Sırlarını açan, içini döken...
Bir bakışıyla her yarayı silen,
Birlikte yürüdüğün dikenli yollarda...

Paylaşılan sevinç, hüzün, acı,
Dostunla katlanır, yüreğin sevinci.
Gizler içinde saklıdır muhabbet,
Hasretiyle yakar, dostluk ateşi.

Ne zaman umutsuzluğa düşsen,
Gönül yarasının merhemidir o omuzlar.
Güç verir sana, tutunma gücü,
Yanında olduğu her an mutluluktur.

Dostluk bir bağdır, kopmaz hiçbir zaman,
Çınar gibi kök salar engin gönüllerde,
Ne zaman solsan, sararır kanatları,
Kucak açar sana, gölgeler misali.

Dost sevdasıyla, hayat kıymete biner,
Dost gönül ömre nefesmiş meğer,
Derman arama, dost yanındaysa eğer
Dost gölgesinde her dem; bir ömre bedel.

Ey dostum, sen varsan, her dert çekilir,
Paylaşılan yük hafifler omuzlarında.
Bir gülüşüne sığar baharlar, yazlar,
Dost gönlünde geçer yıllar, aylar.

İçinde biriktir dostluk hatıralarını,
Dost anılarla doldur gönül haneni,
Dostunla paylaş, yaşanmış güzellikleri,
Sevgiyle örülsün hayat perçemi

Gönül yarası kalpte açan kanlı bir gonca,
Dermanı dost gönüllerde saklı bir ilaç.
Sevgiyle yoğrulmuş derin bir vefa,
Gönülden gönüle akan deryadır dostluk.