İnsan kardeş, gönül sarayına dön.
Bahçıvan ol, bahçesini temizle.
Çevrede ayrık otları bitmiştir,
Biraz ter dök, çevresini temizle.
*
Anahtarı sende, girebilirsin.
Sarayın halini görebilirsin
İradenle değiştirebilirsin.
Köşe bucak, her yerini temizle.
*
Her türlü kir, her gönüle bulaşır.
Nefese bulaşır, dile bulaşır.
Yetmez ışıtan kandile bulaşır.
Gönülü, dili, kandili temizle.
*
Varsa kırgınlıklar, varsa kin, nefret,
Birer birer yokla, belirle, yok et.
Kibir, gurur ve her türlü adavet,
Duygu. düşüncelerini temizle.
*
Hafif gönül, hafif can, hafif hayat,
Hafif yaşa, hafif yürü, hafif yat,
Her türlü kirlilik, baskıya inat,
Görünür, görünmez hali temizle.
*
Gönül sarayını korur kollarsın.
Temizliktir işin özü, anlarsın.
Konukları, hoş ağırlar, yollarsın.
Niyetini, eli, beli temizle.
*
Temiz gönül, temiz can, temiz hayat,
Temiz yıkan, temiz yaşa, temiz yat.
Temiz ölüm bilene bir saltanat,
Cennete açılan yolu temizle.
30.11.2010 01.40
Şahbettin UluatKayıt Tarihi : 30.11.2010 11:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çevremizi, bedenimizi çoğumuz temizliyoruz da, gönlümüzü temizlemek kaçımızın aklına geliyor? Bir uyarıcı olarak kendime yazdım. Kimse üstüne alınmasın, kızmasın, kırılmasın.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!