Gönülde açan cennet çiçegi

Yürek kıpır kıpır olur
Gözler çakmak çakmak açılır
Aşk yüreği kavurur
Kalp yangın yeri olur
Kıvıcımlar saçılır etrafa
Yakar her yeri bir anda
Yansa da yaksa da gönül
Hiçbir şey olmaz umrunda
Acısın canı
Izdırap perçemi çekilsin kalbe
Görmesin kimseler
Yar bilsin yeter
Başkalarının ne ehemmiyeti var
Yar hissetsin yeter
Yar yansın yeter
Bir yol var uçtan uca
Yare varir o yol
Yangınlar da olsa o yolda
Yanmaksa yanmak olsun
Bitmekse bitmek olsun
Yeter ki aşk olsun
Yeter ki sevda olsun
Sevda ki gönülde açan cennet çiçegi
O tadına doyum olmayan bir yudumu
Pervane eder yüreği
Oda çevirir her azayı
Köle eder yar yoluna
Bitirir tüketir herseyi
Yar isterse öldürsün
İsterse yokluğun uçurumlarından yuvarlasın
Ne farkeder ki
Yüreğe dokunmaz ki..
Kim geçmemis bu yoldan
Kimin yönü sapmamis ki bu yone..
Aşkın tadı
Sonsuzluğa açılırsa
Gerçeğe inkılab ederse
Dokunmaz o zaman bu acının ızdırabı
Yakmaz iste o zaman aşk azabı
Aşk insanı olmak
Ne muhteşem ne güzel..
Ve inkılapların en güzelini
Sonsuzlukla özdeşleşen hali
Yaşamak gerek bu tadı ilahi minvalde
işte o zaman sonsuzluğun güftesiyle kanatlanir gonul
Semanın yıldızlarında yolculuğa başlar
Alemler seyreder
Ulasir maksadina
Ve..Ve iste o zaman erer yaratîlis sirrina..