Yalnızlık denizinin ortasında bir gemi
Terk edilmiş limanın yolcusundadır aklı
Kara trenler artık incitmiyor içimi
Hasrete müptelayım gam keder bende saklı
Her gözyaşı sonrası ya zelzele ya tufan
Gönüller artçı deprem büyütürler yarına
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta