Gönül Yorgun Pespaye Şiiri - Yavuz Değir ...

Gönül yorgun,pespaye;sokakta uyurgezer

Perdenin arkasından bir kaç bakış seçerim

Yağmur damlacıkları tenimden elem süzer

Gecenin yüreğine gamı basıp geçerim

Köşeden çıkan çomar, havlıyorken ardımdan

Ruhumdaki çığlıklar umursamaz derdimden
Kederli ümitlerim umut bekler virdimden

Gözlerim Gökyüzün de,umuda el açarım

Uzaktan bir nihavent gelir belli belirsiz
Tanburun nameleri kulağa vurur fersiz
Belli ki çalan usta kalmış ben gibi yersiz
Sevdanın kadehine dem koyar, dem içerim

Susuz kaldı gülistan bağrımı ateş sardı
Umudun dallarının yaprakları sarardı
Tanbura vuran mızrap ruhuma hüzün kardı
Sinemin tarlasına; gam eker, gam biçerim

İskemleye çöküp te oturunca diz-dize
İki garip bakıştık, hüzün geldi göz-göze
Dillendi huma kuşu hacet yok başka söze
Gam satan tüccar oldum;çaresizim,naçarım

Hayallerimle daldım, gerçeğin ortasına
Boşuna oturmuşum, ümitler sofrasına
Savurulup ta atıldım, mazlumlar arasına
DEĞİRMENCİ gariptim, yine garip göçerim