Gönül Yorgun Şiiri - Tahsin Şahin Kul Se ...

Tek kelime etmem, ölsem de bile
Yük etmem bil seni, bu yorgun dile
Bahanedir bildim, bahane "bile"
Bil ki yorgun düştüm, gönül çok yorgun

Bir sevda ki yaktı, küle çevirdi
Can dayanmaz buna, demir erirdi
Kovuldum, berat ım el e verildi
Sevmek istesem de, gönül çok yorgun

Dile kolay sevda, anlatmak hoştur
Çeken aşığa sor, gönlü sarhoştur
Bundan sonra gayrı, yaşamak boştur
Ömür geçer amma, gönül çok yorgun

Sayen de bir yıldır, saltanat sürdüm
Bu gece rüyamda, cismini gördüm
Set çektin önüme, duvarlar ördün
Yıkılsa da duvar, gönül çok yorgun

Sen yokken gönlüme, aşkın doğmuştu
Bir batın da sevdim, olan olmuştu
Başıma krallar tacı konmuştu
Şimdi başım dertte, gönül çok yorgun

Bahane hazırla sorgu sual de
Ahvalimi sorma, hoş değil hal de
Sadık olamadın verdiğin ah de
Yordun bu gönlümü, gönül çok yorgun

Aşk badesi zehir olsa içilir
Çok olsa da gelen, cefa çekilir
Kabrimin başına bir taş dikilir
Yaz hece taşıma, "gönül çok yorgun"

Kul Seyyahı, varıp sorun hasta mı
Yorgun düşmüş gönlü, acep yas-tamı
Geceler uykusuz, olmaz akşamı
Hem gece hem gündüz, gönül çok yorgun.

Kul Seyyah