Gönül Yolu.....yeni Şiiri - Nihat Gülle

Bir yolcuydum gönül yollarında biteviye durgun
Hem sarp kayalık hem dik bir yokuşta yorgun
Hep sana geliyordum,gözleri nemli bağrı yanık
Sana olan sevdama Rabbim de tanık
Bir geçit bulabilmek umuduyla gönül yolunda
Tükettim arzuları bir bir senin uğrunda
Serserice tutkular vurdu sensiz yüreğimi
Aradım kör karanlığımda sıcacık ellerini
Yıllar sel gibi akıp geçti alabildiğince
Anılar bir bir uçuşup gitti yeterince
Bir gülsen uzaklar yakınıma gelirdi
Bana gelsen dünyalar benim olurdu
Bir gülsen yeniden hayata kavuşurdum
Bir görsen seni gönül tahtıma oturturdum
Tüm gece ağladım bir şiirin mısralarında
Düşündüm seni bu gece ellerim şakağımda
Sana şarkılar bestelerdim ılık meltem rüzgarlarıyla
Oturup türkü söylerdim kurtlarla,kuşlarla
Heyhat! Ben gurbet yolcusu şaşırdım yolu
Bu dağlar gururun engeliyle dolu
Bu umman sensiz geçilmez aşkım ne olur gitme
Seni bu kadar severken beni terketme
Mehtap yıldızlar bile duyacak sesimi eğilmiş
Tüm emeli kavuşsun bu yolunu yitirmiş