Gönül Yolu Şiiri - Rümeysa Çakmak 2

Hırçın dalgaların ortasında bir gemi çizdim,
Rıhtıma ulaşmaya çalışıyordu sesi,
Sisli hava ve öksürürken bir yandan,
Güzeldi hayali.
Ama onunda gölgesindeki, ayak sesleri soldu..

Güneşe yüzlerini açan ayçiçekleri çizdim,
Loş gölgeleri vuruyordu çakıllı toprağa,
Ilık bir kıble geçti, sanki nefesi değiyordu yapraklara,
Ama güneş de battı, çevirdiler yüzlerini ıssızlığa..

İlham bekleyen bir şair çizdim,
Önünde boş sayfalar, yanında buruşuk kağıtlar,
Düşünmekteydi gece, çevresinde kara duvarlar,
Ama o da kapattı gözlerini, vazgeçti bir seher..

Umut, kalacağın kadar kaldın bende,
Git şu gönül yolundan, seni bekleyenler var..