Gönül Yolcuları Şiiri - Kemal Mutlu 3

Hadi çocuklar ,dedim
Yarın yeni bir şiir olacaksınız
Öylesine dizileceksiniz ki
Ardı ardına
Yıllar öncesinden bir aşkın
O güzel kalbine dolacaksınız

Bir koşuşturma,bir telaş,bir sevinç
Kelimelerde
Hepsi şen şakrak
Hepsinin yüzü gülüyor
Kimi ayağında terlikle çıkagelmiş
Yıllar önceki bir aşkı yeniden bulmuş gibi
Kimi boynunda hafif nemli bir tülbent
Ve kucağında bir yığın şarkı
Sanki gidip te dönmeyecek gibi

Eski,yeşil bir otobüse bindirip
Yolcu ediyorum hepsini
Eminim,yine bir gece yarısı
Uykuda bulacaklar seni

Gözleri, bu eski mabedi
Hayranlıkla tarayacak
Kucağında bir yığın şarkı olanı
Yıllar önce senin oturduğun
O koltuğu arayacak

Ve bulacak çok geçmeden
Hem de cam kenarı
Bir an duraksayıp önünde
Manidar'ca gülecek
Sonra,
Koltuğun her bir yerine
Ağlayarak yüz sürecek

Uçuyor adeta otobüs
Tekerleri yere
Belli belirsiz değmekte
Yolcular aceleci,yolcular çılgın
Daha hızlı !
Daha hızlı ! diye inlemekte

Geliyorlar bir tanem
Yeşilin dokusunu
Denizin kokusunu
İçlerine çekerek.
Aralarında bir benim noksan
İçim ürperiyor.Ya evde yoksan?

Sonunda geldiler işte
Yanıbaşındalar senin
Saçların biraz dağılmış
Hafifçe nemli tenin
Elini tutuyor bir kelimem
Öpüyor defalarca
Bir diğeri yanağında
Okşamaktadır Gamzeni
İçime bir kurt düşüyor
Yiyip bitirecekler seni

Ok yaydan çıktı artık
Dön ! desem de dönmezler
Onlar Gönül yangınım
Elli yıldır hiç sönmezler

Bu kez,kalsınlar yanında
Geri gönderme sakın
Ben belki gelebilirim
Belki de hiç gelemem
Bahar mı yakın bize?
Ayrılık mı,hiç bilemem

Şimdi veda zamanı
Belki bir kaç şiir daha
Bir kaç şarkı belki
Bir kuşun kanadında
Öylesine özgür ki ruhum
Aldığım her bir nefes
Artık gençlik tadında.