Gönül yoksulluğu Şiiri - İbrahim Ceyhun ...

Çok acı çektim çok yalnızlıkta gördüm
Hiç biri bu kadar koymadı
Hiç bir acı hiç bir yalnızlık
İçime dokunmadı hayat arkadaşı
Seçtiğim bana yoldaş olmadı
İçimi bedenimi bilmedi
En acısı yarama yar olmadı
Nerde eksik nerde yanlış bilmedim
Bilene kadar bir ömür geçti
Şimdi ben neye yanayım
Boşa geçen ömrümemi
Anlaşılmadığıma mı
Hangi gönül büyür bu haksızlığa
Hangi gönül kabul görür bu
Yoksulluğu
Ne gönül zengini oldum
Nede vefa bonkurlugu gördüm
Şimdi ben neye yanayım
Boşa geçen ömrüme mi fakir
Kalan gönlüme mi
Vefasız kalan ömrüme mi
Nerede yanlış nerede eksiklik
Bilene mi yanayım
Yoksa kör olduğuma mı
Bir eksik doğurdu olanları
Yar olmadı saran olmadı