Gönül Yaprakları Şiiri - Döndü Dülger

GÖNÜL YAPRAKLARI....
Ansızın sararan yapraklara şahit oldunuz mu hiç?
İlla ki şahit olmuş sunuzdur.
Ya fırtınaya tutulup mağlup olmuştur,
Ya susuz kalmış sararıp solmuştur.
Ya da hayatta bulunma süresi dolmuştur.
Nazenin bir gönül taşıyorsan,
Sararan yapraklar hüzünlendirir yüreğini.
Bir burukluk çöker, alır götürür maziye seni.
Hele bir de dalların yeşillenip açacakken,
Toprağına ümit tohumları saçılmışken,
Vakitsiz dökülürse gönül yaprakları,
Nazenin gönül hapsolur içine, küser kaderine.
İşte o zaman hüzün şöyle dursun,
İnsanlardan köşe bucak kaçarsın,
İşte o zaman yürek susar, feleğin şaşar kalırsın.
İşte o zaman ömründen ömür gider, kan kusar,
İyiyimler diline yamalarsın...
Döndü Dülger