I
Gönül yakdı çerâg-i ‘aşkı şem’-i rûy-i alundan
Dil-i şeydâ tutuşdı pençe-i mihr-i cemâlünden
N'ola bir âh ile tâk-i sipihri eylesem sûzân
Terahhum itmedün gitdükçe dûr oldum visâlünden
II
‘Aceb mi rûz ü şeb eflâke irse âh ü efgânum
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta