I
Gönül yakdı çerâg-i ‘aşkı şem’-i rûy-i alundan
Dil-i şeydâ tutuşdı pençe-i mihr-i cemâlünden
N'ola bir âh ile tâk-i sipihri eylesem sûzân
Terahhum itmedün gitdükçe dûr oldum visâlünden
II
‘Aceb mi rûz ü şeb eflâke irse âh ü efgânum
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta