I
Gönül yakdı çerâg-i ‘aşkı şem’-i rûy-i alundan
Dil-i şeydâ tutuşdı pençe-i mihr-i cemâlünden
N'ola bir âh ile tâk-i sipihri eylesem sûzân
Terahhum itmedün gitdükçe dûr oldum visâlünden
II
‘Aceb mi rûz ü şeb eflâke irse âh ü efgânum
Gönlümün maviliği gitmesin gökyüzünden
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Devamını Oku
Kuşların gülücüğü eksilmesin yüzünden
Kar yağsada bu sessiz vadiye, gün bitmesin
Yapraklar üşüse de, çiçekler üşümesin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta