Gönül vurgun yedi Şiiri - Erdem Bağcı

sorma kanka halimi..
gönül vurgun yedi..
tanıyamadım zalimi..
gönül vurgu yedi..
kader... sürgün dedi..

sancılar tutar bedenimi..
çizmiş felek kaderimi..
sorma kanka sebebini..
gönül vurgun yedi..
kader...sürgün dedi..

kalbim kırık,ruhum dumanlı..
dilim tutuk,gözlerim kanlı..
sebebimi kanka,kör vicdanlı..
gönül vurgun yedi...
kader...sürgün dedi..

baharı yaşamadan,kışa girdim..
elli dört yaşa girdim..
sorma kanka,ne bilirdim..
gönül vurgun yedi..
kader...sürgün dedi..

ne hayalim kaldı,ne planım..
eskisi gibi akmıyor kanım..
sebebi kim mi kanka,cananım..
gönül vurgun yedi..
kader...sürgün dedi..

can tenden çoktan, ayrıldı..
ruh bedenden,kökten sıyrıldı..
hüküm kesin,emir buyruldu..
gönül vurgun yedi..
kader...sürgün dedi..

güneş batmış,gece çökmüş..
dertlerimi,bulutlar örtmüş..
gizli gizli,gözyaşı dökmüş..
gönül vurgun yedi..
kader...sürgün dedi..