Ağıtım dinmez derken, hüzünlü yağmur,
Yenilmiş yine bak, yedi renk gökkuşağına.
Kara geceler hükmünü sürdürürken,
Unuttu her zamanki mağlubiyetini sabaha.
Ağaçlar kışa teslim.
Nasılda bıraktılar yeşillerini toprağa
Güzelliği ile büyüleyen afet;
Çalma kapımı diyemedi yaşlılığa.
Yenik düşmez yüreğim, desem de,
İnanma!
Vurgun yemişim ben, itirazım boşuna.
Utansam da, mağlup olmuşum işte.
İtiraf ediyorum;
Unutmadım, unutamadım.
Seni seviyorum hala...
Kayıt Tarihi : 31.3.2002 23:19:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!