Gönül Verdiğin Zaman Şiiri - Kadir Esen

efkarlanıp ateşimi yakarım
usanmadan yollarına bakarım
onsekizindeyim h^ala bekarım
dayanamam köylü kızı gördüğüm zaman

avcı olur şu dağlarda tozarım
ördek olur şu göllerde yüzerim
seyyah olur gurbet elde gezerim
gönlüm sevdaya yandığı zaman

berrak duru derelerden gelir geçerim
avuç avuç sularından içerim
aşkın baharında çayır çimen biçerim
kuşların yuvada yattığı zaman

dostumdur severim kara toprağı
kıyamam koparamam güzel yaprağı
göksümdedir ay yıldızlı sevda bayrağı
dalgalanır rüzğar estiği zaman

öksüz Mehmet her kapıya kul oldun
daha evlenmeden dul oldun
şu kömür gözlüye yol mu oldun
uğrun uğrun gönül verdiğin zaman
12.11.1970 ulus ankara