Dost bilerek güvendiğin
Ona sırtını döndüğün
Sır tutar sanıp bildiğin
Gönül umduğundan küser.
Yararken içimi yara
Sormaz ise ara sıra
Işık vermez derler çıra
Gönül umduğundan küser.
Konuşurken derki dostum
Dost dediğin yüzmez postum
Sanki düşman olmuş hasmım
Gönül umduğundan küser.
Vurursun beni taşlara
Sırtım getirdin tuşlara
Kurşun gibi bakışlara
Gönül umduğundan küser.
Kayaturan çoktan beri
Belki değil çimdi yeri
Be hey zalim gel içeri
Gönül umduğundan küser.
Kayıt Tarihi : 11.9.2008 10:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!