kime darılıp da kimden küseyim
gönül umduğundan küser demişler
kimden vazgeçip de kimi seveyim
çok naz etmek aşkı keser demişler
bülbül de naz eder gonca gülüne
oysa hiç aldırmaz mecnun haline (hancı hiç anlamaz mecnun haline)
mecnun varmak için leyla yarine
ağlayıp çöllerde gezer demişler.
bütün bu çileler(acılar) aşktan sevdadan
çoğu göçüp gitti fani dünyadan
felek fırsat vermez, ömre doymadan
ince eleğinden süzer demişler
Kayıt Tarihi : 24.4.2009 01:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir dönemler yazdıklarıma pek değer vermedim iyi koruyamadım. Veya kendimi ciddiye almazdım. Yazdıklarım, aile bireylerimin ve yakın dostlarımın ellerinde gezinip durdu. Bir çoğu sonradan hiç elime geçmedi. Benim ve yakınlarımın belleğinde olmayıp kaybolanlar kesemizden gitti. Bir kısmını tam, bir çoğunu bölük pörçük anımsadıklarımı sonradan aldım kaleme. Bu şiir de birkaç şiirim gibi şiirlerime aşırı ilgi duyan bir çoğunu o zamanlar (belki hala) ezberlemiş Coğrafya öğretmeni olan kızımın belleğinden aktardım. Ben bu şiiri tamamen unutmuştum. Eğer ben ve özellikle kızım yanılıyor isek şiirin farkına varan samimi uyarıları saygıyla karşılarım. Öyleyse yazma diyebilirsiniz ancak her şiir bir evlat benim gözümde ve bu şiir yapı, duygu, kurgu, sözcük rengi olarak bana ve yazdıklarıma çok uyuyor.Bu açıdan bana ait olmasından kuşkum yok. Her şeye rağmen tam emin olmak istiyorum. Değil bu kısacık şiir, bir tek mısra dahi olsa benim için çok şey demektir. Parantez içinde yazdıklarım ilk yazılımdaki şekildir.

TÜM YORUMLAR (3)