İlimle yoğrulan insandan korkma,
Genelde suçlular cahilden çıkar.
Kanuna,nizama,kafanı takma,
Her şey adaletsiz zalimden çıkar.
Kişi oturunca kadı postuna,
Yontarsa tomruğu kendi dostuna,
Adalet kalırsa şahsın kastına,
Her şey niteliksiz hakimden çıkar.
İlimden,irfandan,bilimden sapma,
Ahlaktan,erdem den,töre’n den kopma,
Güçlü olsan bile haksızlık yapma,
Her şey haddin bilmez alimden çıkar.
Hastanın acısı yürekler dağlar,
Dağlayan yüreğe garipler ağlar,
Sonun da ipini gasiller bağlar,
Her şey meteliksiz hekimden çıkar.
Herkes yaşamazsa kendi dinini,
Kimse kurtarmaz ki senin neslini,
Gençler bir gün kırar gönül testini,
Gören,bilen,duyan,dininden çıkar.
Hasan Arpacı,2019,Üsküdar
Hasan ArpaciKayıt Tarihi : 1.2.2020 09:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
İkinci takıldığım husus ise; Son dörtlükteki" Gençler bir gün kırar gönül testini"
"Gören duyan bilen dininden çıkar" mısralarıdır. Gençlerin bir çok gönülleri kırdığı doğru da bunu görüp duyanlar niye dininden çıksın? Hiç pireye kızıp da yorgan yakılır mı? Dahası gavura kızıp oruç yemek ne derece doğrudur? Biz şimdi bu gibi nahoş hadiselere bakıp da-haşa- yüce dinimizi terk mi edeceğiz? Yoksa emr-i bil maruf nehy-i anil-münker yapıp onları uyarmaya ve de irşad etmeye mi bakacağız?
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)