Gönül Terk Eyler Aklı/medet

Gönül terk eyler aklı
Akıl ona tutunmuş.
Gönül yorgun, akıldan
Akıl çaresiz
Gece bitmez, ölüm çileli
Gündüz sırasını bekler.
Ben nerdeyim.
Boşluk bile dolu,
yer yok, ne aklıma, Ne gönlüme
Geçmiş silinmiş, gelecekteki geçmiş
Gelecek mi ki gelecek var olsun?
Can sıkılır, çıkmak istemez
Korkar, korkma nidasından uzak
Uzaklar yakında, yakınlar uzakta
Acı çeken gönüllerin içinde mahsun
Biçare gönlüm
Gönlüm biçare
Nefes alır beden, kalp atımı eşliğinde
Birbirinden habersiz.
Değersiz ben, değerli bedenler içinde
Korkmuyorum derken korkuyu arayan belirsizlik
Belirsizlik korku
Ey akıl bırak gönlümü
Özgür bırak o senden uzak
Sen ona yakın
Kaçar gönül yolu kayıp
Adres belirsiz
Yağmur göze, göz yaşı
Kar kalbe soğuk
Irmak akan kan damarda durmaz
Bend nerde
Ben varken sen yoksun benim zerremde
Sen yoksun benim varligimdaki acı ya ortak
Medet
Duy ses
Sessizlik bend olmuş sese
Medet
~Mahmut Tepret~