Gönül demirci ocağı,
Sazım onun körüğüdür.
Gönül aşkın yaylasıdır,
Âşık onun yörüğüdür.
Gönül kapanmayan bir çağ,
Gönül yine gönülde sağ,
Gönül sanki bir yanardağ,
Aşksa onun doruğudur.
Gönül yıkılır yırtılmaz,
Gönül akılla tartılmaz,
Gönül koşmaktan kurtulmaz,
Hayal sağlam çarığıdır.
Gönül doğsa güneş söner,
Gönül dönse her şey döner,
Gönül coşsa derya diner,
Göz pınarı arığıdır.
Gönül açılmamış bohça,
Gönül hep geçerli akçe,
Gönül Kaf Dağı’nda bahçe,
Çile elma, eriğidir.
Gönül buğday öğütendir,
Gönül alıp dağıtandır,
Gönül bizi eğitendir,
Orduların feriğidir
Gönül balık ağı gibi,
Gönül can otağı gibi,
Gönül üzüm bağı gibi,
Ataroğlu koruğudur.
Kayıt Tarihi : 29.12.2006 17:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Atar](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/12/29/gonul-tarifi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!