Gönül Sessiz Kalma Şiiri - Mehmet Çobanoğlu

Gönül sessiz kalma, kayıtsız kalma
Gel günahımı, vebalini alma
Her yerde kanı bozuk cellatlar var
Sensiz beni çöle, engine salma

Can gönül dert, bela sarmış her yeri
Ey gönül yutma acıyı, kederi
Yüreğim küçüktür, gönlüm büyüktür
Candır bedeli, yürektir ederi

Etme gönül, belaya ayna tutma
Sakın namertlerin sözünü yutma
Gönül, benim canımdan can gidiyor
Tüm umudum yarınlardır. Unutma

Ey canana "can" diyen garip gönül
Tek zenginliğim olan, garip gönül
Yıllardır derttir, gamdır benim yüküm
Hep isyan ateşi ol, sönme gönül

Ey gönül devran olur, zaman olur
Gün gelir, umut yeşerir gül olur
Kaygılanma, kalmayız karanlığa
Her sevda gün, her güneş umut olur

Ey gönül yorgun, ey can dilsiz olma
Bağımın mor, kızıl gülleri solma
Dalga, dalga büyür şahlanan umut
Namussuzlara hiç kul, köle olma

Mehmet Çobanoğlu
01.10.2021
İstanbu