Söz dinlemez, benim divane gönlüm,
Aşk ateşim sönmüş, Har ister benden.
Bakmazda gocamış düşkün haline,
Çiçeği burnunda yâr ister benden.
Ben sana el vermem, el tutamazsın,
Zülfünden bir tane tel tutamazdın,
Devirler değişti hâl tutamazsın,
Pazarda bulunmaz, kâr ister benden.
Yanan kül altında kızıl kor gibi
Koşturur hayalde deli dor gibi
Al yeşil giyinir ama mor gibi
Bir taze goncayı sar ister benden.
İlkbaharı bekler, güz aylarında,
Sanır kendisini yaz çağlarında,
Düşmüşde kaderin yüz ağlarına
Coşup eğlenecek bar ister benden.
Ne tezattır arzu emelin gönül
Ne sevdin ki nedir bedelin gönül
Yarin elindedir kemendin gönül
Kendini atacak yar ister benden
Gönül, senin isteklerin bitmiyor
Bu Rüzgar başımdan bir an gitmiyor
Gül hazana düştü bülbül ötmüyor
Kolayı bırakmış, zor ister benden
Demiryürek ateşinde kor oldu
Sevdim belki, ya sevilmek,güç oldu
Kader lütfetmedi, emri, yor oldu
Kızıl kor yüreğe kar ister benden
Kayıt Tarihi : 21.9.2010 10:09:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)