gülü demetlemeden geçen bahar
kadife çiçeklerle mahzun
asma yaprakları çatıda gür
eylemesin kalpler hür
rengi mavi kalsın ufukların
yer yüzü ezelden sude yeşili
turnalar eylülde sürekli geçti
yaylalardan ayaz mevsim
ovalara geceden indi
ay bulutla bahtını bildi
yolcuyuz her seneye
ömür bitiren ölüme
kalan-giden belki dönmez
kara kalpliler sevgi bilmez
bir dost bulamadan kanar yaralar
bitmez bu gül şehirde hatıralar
bir selam getirmiyor turnalar
neyleyim sevgilinin zenginliğini
yeniden niyetlenmek sevgilinin yüzüne
bu sevgilerin yasaları değişmez
çilesini yük eyledi gönül
ilk göz değmesinde
kara-şekerrenk geçen günlerde
tekrar gelebilirsek kendimize
ümitlerin yıldızları sönmez gönül seferinde
Kayıt Tarihi : 15.8.2010 18:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Vahdet Mehmet Güneş](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/08/15/gonul-seferinde.jpg)
yeşil hüzünler geçse gözlerden..
çilesini boşaltsa gönül..sonsuz akan ırmağa
yinede bitermi hatıralar
yeniden..yeniden niyetlenen sevgilinin bahçesinde
ömür bitiren ölümün yarası sarılırmı
bıraktığın bir sarı gül yetermi susturmaya hicranımı
aşkın yasası değişmez..
varsın gidenler dönmesin..
yolcuyuz nasılsa birgün gönlümüzdeki sefere.......Necla Argüz
YÜREĞİMDEN BUNLAR DÖKÜLDÜ....
TÜM YORUMLAR (3)