9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Bir yolculuğa çıktım doğduğum yere,
Körleşmiş duygular kalktı ve yürüdü,
Hiç bir iz bulamadım tanıdık şeylerden,
Yıllar doluydu derin üzüntülerle.
Kalmamış toprak, bitmiş ağaçlar,
Ölü kafalar gibi sırıtıyor dağlar,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta