Gönül Pınarım Şiiri - Cemal Durmaz

Öyle mahsun öyle sensiz
Sessizce duruyor gönül pınarım
İçi kor bağrı yanık
Seni özlüyor gönül pınarım

Bak sensiz bir taş niye ki neden
Kalan oydu sen idin giden
Şimdi geride ruhsuz bir beden
Sana ağlıyor gönül pınarım

Ne olur susuz bırakma onu
Devam etmeliyiz yok başka yolu
Olamaz, olamaz bu aşkın sonu
Diyerek bekliyor gönül pınarım

Kalmadı neşesi nede sevinci
Üzüntülü resmini yapar davinci
Sanma kepçeyle hatta ne vinçi
Sensizlikten yıkılır gönül pınarım