Gönül Metrosu Şiiri - Nusret Turan

Gönül metrosunda, bindim trene,
Yaşlılar ayakta, gençler oturmuş
Yavaş git makinist basma frene
Memleket bunlardan, fayda görecek

“Yaşlıya yer verin” anons boşuna
Çağdaş gencimizin, gitmez hoşuna
Eller çalışıyor, mesaj tuşuna
Memleket bunlardan, fayda görecek

Bacak kadar çocuk, güya uyuyor,
Atılan lafları, bas-bas duyuyor
Edalı kızımız, oğlan soyuyor
Memleket bunlardan, fayda görecek

Uyarma amcası, bakarsın kızar
Çoğalır dertlerin, büsbütün azar
Zamane gencine değmesin nazar
Memleket bunlardan, fayda görecek

Kafayı kaldırıp bakmaz, yüzüne
Gereksiz söylenme, dönmez özüne
Ahlanıp, vahlanıp, vurma dizine
Memleket bunlardan, fayda görecek

Onsekizlik dilber, melek misali
Yanına anlatır sevda masalı
Dedem ayaktadır, eli asalı
Memleket bunlardan, fayda görecek

Beyhude gezmişim, boşa tozmuşum
Geride kalmışım, meğer yozmuşum
Anlamsız işlerle, kafa bozmuşum
Memleket bunlardan, fayda görecek

Nusret TURAN/ANKARA