Gönül Mahkemesi Şiiri - Kazım Tınaz

Küçücük,
bir filizdi daha.
Sardım, sarmaladım.
Sakındım tüm gözlerden,
gizledim herkesten.
Büyüttüm,
kocaman ettim.
Ya sen,
sen ne yaptın.
Bir katil,
bir cani gibi,
katletmedin mi o büyük aşkımı,
söyle katletmedin mi?
Elbette vereceksin
Gönül Mahkemesinde hesabını,
Asmayacak mı?
Söyle asmayacak mı hakim,
senin gibi bir aşk kasabını.
Elbette asacak,
elbette asılacaksın.
Bana, yalvaran gözlerle bakma,
Sakın merhamet dilemeye de kalkma o zaman
Affetmek mi?
haşaa!
hiç acımayacağım.
İnan hiç acımayacağım sana hiç.
Dökülmeyecek gözyaşlarım,
Hakim kaleme sarılınca.
Ardından bile bakmayacağım.
O kalem, orada kırılınca...