Gönül Kuşu Şiiri - İdris Nebi Karakuş

Gönlümün kuşunu azad eyledim;
Sevda ocağında yanamam gayrı.
Gurbeti kendime murad eyledim;
Bir yemin ettim ki dönemem gayrı.

İnanmam aşka, sevgi ham hayal,
Susuz pınarları dolaşır meral.
Bağrıma bastığım her verdi zeval;
Gümanım arttı yar, kanamam gayrı.

Dostum olmadı ki, kızayım dosta,
Gönlüm perişandır, yüreğim hasta,
Benden dileme, yok, Tanrı’dan iste,
Ecel şerbetine banamam gayrı.

Arayıp sorma hiç neyim, nerdeyim;
Belki uzaklarda kara yerdeyim.
Bahtıma darıldım, sana ne deyim;
Feleğin çarkında dönemem gayrı.

Ben İdris Nebi’ydim, sen Denek Dağı;
Çöl Yazı’ya düştü bu Türkmen beği;
Ben bülbülün oldum, sen İrem bağı;
Küstüm güllerine konamam gayrı.