Gönül Köse Şiirleri - Şair Gönül Köse

Silmek istesende silemezsin gözyaşlarımı
İncitmemek için ben içime akıtıyorum
Dağıtıyorum fırtınalarım içimde
Sen nasıl sileceksin ki..
Ben mısralara bile yazarken kederlerimi
Süslüyorum kimse ağlamasın diye

Baktığın yerde pencere olmalı Okyanus görmesede mavi denizleri Görmeli gözlerin.. Rüzgarı hissetmelisin yüzünde herdem Sıcak bir köşe bulmuş kedi olmalısın bazen Bir kuru ekmeğe talim başının okşanmasına mest Yanacağını bile bile güneşe bakmalısın Yanmakta güzeldir arkadaş Yeşile sahip maviye hasret kalmamalısın Her rengini sevmelisin hayata dair ne varsa Mevsimleri kendinde yaşamalısın Sonbaharda düşünce yapraklar hüzenlenmelisin Kış seni üşütmeli yeri geldiğinde Ama baharları mutlaka görmelisin Yeşili çimenleri kırları görmelisin Heybetli erişilmez dağlarıda Bir avuç yüreğinle haykırmalısın Karşı gelmelisin sevmelisin sevilmelisin g.k 22/09/2011

Dün çeyiz sandığımı açmış annem
Uzun bir aradan sonra görmek
İçimi acıttı geçmişe döndü yüreğim
İlk işe başlayışım geldi aklıma...
Ürkek hallerim suskun dillerimi düşündüm
Üç kuruşluk maaşla genç kız hayallerim

Gözlerimden düşene dur diyemiyorum
Yüreğimden haykıran sesede
Sus lanet olası geçme kahpe zaman
Durmadım çarpan kalbimi

Şöyle bir uçurum kıyısında olsam

Bir Daha İncinmeyeceğime
Bir Daha Düşmeyeceğime
Bir Damla Gözyaşımı Haketmeyen
Namertleri Sevmeyeceğime...

Öyle Seveceğim ki

Beklemek ölümü bekler gibi soğuk
Bu yaz gecesinde....
Kefenim oldu sensizlik canım yanar
Üşürüm güneş tam tepemde....

Sanki kavrulurken düşersin soğuk hasret denizine

Haziranlarımı sil aklımdan Kasımların canımı yakışınıda Canımdan canlarıda al olur mu Kalmasın hiçbirinden tek kırıntı Seni bekledim az kaldı Özgür bırakacağım bu yüreği Salacağım poyrazlara inat İçimdeki seni söküp atacağım birgün bilki.. Yep yeni bir sayfa açma korkum yok Bir gün gelir giderim acılarımın şehrinden Ah İstanbul yedin tükettin beni Sığdıramadın koca şehrine bir avuç yüreğimi... Martı misali bir lokma simidi istedim Bİr yavru gibi anne şefkatini Koca şehir misali heybetini Sen sen tükettin acılarımın şehri... Hiç sevmedin beni çekemedin sevmemi Görmek istemedin yanımda birini Ben dimdik ayakta durdukça Kara bulutlarını saldın bir bir... Sen istesende istemesende Gideceğim terk edeceğim seni Biliyorum İstanbul yar bildin sen beni Budur bana çektirdiğin acıların sebebi... Gönül Köse 19/11/2011

Zaman bir avuç kum ellerimden geçen Parmak sayısı kadar hayatım Bir üç beş on ömürde bitti Nolacak şimdi yaşayamadıklarım.. Önce rüzgar savurdu Sonra güz yaprakları örttü üstümü Az kaldı son nefesimde tükenmekte Toprağa mı karışacağım şimdi? Hani türkülerim olacaktı yarına dair Yalnız ölüm mü saracaktı beni Sen neresindesin ömrümün Habersizce giden sevgili... Kuşkularım güvensizliklerim Keşkelerle bağladığım gözlerim Ortasındayım hayat oyununda artık Önüm arkam ebe saklanmayan sobe... Düşmüşüm dizlerim kanıyor gene Gözlerim kan çanağı biçare Tutmuş çenemden kaldırmış Ümitlerim bir bir.. Bak beni çağırıyor sensizliğim Artık ona sevdalıyım yar dediğim Tenim buzdan dağ misali Yüreğim tuğlalar ardına gizli.. Gönül Gönül Deli Gönül Yaktığın kınadan eser yok şimdi Yüreğinden kan yerine geçer Yalnızlığın sarmaşıkları.. Pusu kurmuş şerefsiz bir gece Kaldırımlar kaldırımlar misali yüreğim Kaç ayak altında ezileceksin Kaç ruhsuz yüreğe daha direneceksin.. İlk gözyaşımı sen akıtmadın İlk ihanet edende sen değilsin Sevdamın heybesinde taşıdım seni Sevdim sevdim Allah"ın cezası.. Gönül KÖSE 12,02,2012

Her suskunluğum bir haykırıştır aslında İsyanlarım kendi içimde patlar hep Zararım hep kendimedir oysa yalnış Yalnış yaşadıklarım demekki Düşme artık değmezlerin peşine Değmez namertlerin ardından gidişine Düşünme artık ötesini berisini Daha gidilecek yol var güzelim Aşılacak dağlar varılacak köyler Konulacak yürekler var hakedmiş Dünlerini topla at bir çöp tenekesine Söyle artık güzelim Gönül Türküsünü.. Gönül Köse

Sevgi sandığım aslında hayatımın yalnışıydı
Değer verdiğimse değmezin biriydi
Dil yarası taşıdım yıllarca
Yıkılmadım güneş balçıkla sıvanmazdı....
Çıplak yüreğimi ateşlerde yürüttüm
Yangınlardaydım gözyaşımla soğuttum