Gönül Kırmak Hüner Değil

Güzelliği hiçe sayıp
Kusur görmek hüner değil.
İnsanların ayıbını
Yüze vurmak hüner değil.

Bir ağacın dallarıyız,
Aynı nehrin kollarıyız,
Yaradan’ın kullarıyız;
Dargın durmak hüner değil.

Kul düşerse biz varalım,
Candan hâl hatır soralım,
Yıkık kalbi onaralım;
Gönül kırmak hüner değil.

Seherlerde uyanmazsan,
Gül rengine boyanmazsan,
Dikenlere dayanmazsan
Bağa girmek hüner değil.

Eşe dosta kin güderek,
Merhameti kaybederek,
Nefsin izinden giderek
Ömür sürmek hüner değil.

Başkaları var demeden,
Uygun ânı beklemeden,
Söze sevgi eklemeden
Öğüt vermek hüner değil.

Vefasızlık açar yara,
Daim olan aşkı ara.
Tükenecek sevdalara
Yürek yormak hüner değil.