Sitem etme sen dostuna,
Boş sözlerinden bıkmıştır.
Sorumsuzca davranışın,
Belki canını sıkmıştır.
Düşünmeden ettiğin söz,
Yüreğini kanatmıştır.
Zehirlenmiş bir ok gibi.
Onun kalbine batmıştır.
Konuşurken iyi düşün.
Sözün ağızdan çıkmıştır.
Atılan ok geri dönmez.
Artık yayından çıkmıştır.
“Alma mazlumun ahını.”
Ahı göklere çıkmıştır.
“Gönülleri kıran kişi,
Sanki Kâbe’yi yıkmıştır.”
Sakın incitme bir canı.
Canına diken batmıştır.
Hoş gör sen bütün insanı.
Çünkü Allah yaratmıştır.
Kayıt Tarihi : 21.7.2013 15:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!