Sevgiyi de kerameti de sende gördüm, gönlüm,
Farkında olmadan günahkâr oldum, gönlüm,
İnsan doğup da, zalim olma, gönlüm,
Boş yere gönül kırma gardaş.
Ömrüm bana sayılı verildi, gönlüm,
Hayatım yol oldu; uğruna serildi, gönlüm,
Açmış gonca güller gibi derildi, gönlüm,
Boşa ömür tüketip, gönül kırma gardaş.
Gönül kıymetini, bilmeyenler çoktur,
Bilmiş ol ki gardaş, gönül haktır,
Kadir kıymet bilmeyenler çoktur,
Sakın ola gönül kırma gardaş.
Bile bile kırma, gönül kapısını gardaş,
Kimsede yoktur, onun tapısı gardaş,
Allah yapar sadece, yapısını gardaş,
Sakın ola gönül yıkma gardaş.
Eğer gönül yıkıp, kırarsan bir kere,
Yapamazsın, tövbe etsen de yüz kere,
Yalvarsan, niyaz etsen de hakka bin kere,
Onulmaz, onun yapısı gardaş.
Gönlünü hoş tut, gönülleri hoş eyle,
Elinden geldikçe herkese sen iyilik eyle,
Gönül narindir, nidersin böyle,
Sakın ola ki incitme gönlü gardaş.
13.10.2005
Atilla GözüküçükKayıt Tarihi : 13.10.2005 02:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Atilla Gözüküçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/10/13/gonul-kirma-gardas.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!