Gönül Kırıkları ! Şiiri - Kamil Çağlar

birlikte incinmiştik..
saks mavisi ışıkların oyunlarını izliyorduk
sahne diye, sahnenin perdeleri diye
parçalanmış camların, gönül kırıklarını
birlikte aralamıştık..
kan izlerini takip etmeye mecalimiz yokken
bilmem kaçıncı atışmanın
barışma arefesine doğru salkım saçak
birlikte adımlamıştık..
katilin kim olduğunu, tartışmadan
ilk yumruğu bile kimin attığını bilemeden
sarılan ilk yara, kabuk bağlarken
birlikte katletmiştik..
ellerimizle kazıdığımız toprağın kokusunu
çukur dolusu nefretle soluk soluğa
nefes diye içimize kahır çekiyorken
birlikte gömmüştük..
buğulu gözlerin bıraktığı cansız izleri
meraktan büyülenmiş dinsiz, imansız sözleri
nasihat diye aklımıza yazılırken
birlikte yapmıştık..

musalla taşına konulan cesedin önünde,
ağlayıp, birlikte üzülmüştük..

17.11.2016 / 03.40
Bursa