Gönül Kimesneye Baglanma Dünyada Ä°y Yâr

Göñül kimesneye baglanma dünyada iy yâr
Ki gitdi cümle kerem ehli kalmadı deyyâr

Kimüñ-ile dutayım dirseñ üns cehd idüp
Ki cinn ü insden olup-durur tehî bu deyyâr

Kimi cihânda gözüm nûrı diyü bisleyesin
Diler ki şem bigi döke kanuñı her-bâr

Sipihr saña eger mihr göstere bahma
Ki hîç ahdine durmaz bu kej-rev ü gaddâr

Vefâ vü cûdı nedür kîmiyâdur u sîmürg
Ki addan artuh olurdan cihânda yoh âsâr

Kimi ki d‹st dutasın olur saña düşmen
Kimi ki yâr diyesin olur saña agyâr

Gözine ayb görinür ne ki idesin halkuñ
Hezâr dürlü hüner ger kılursañ izhâr

Cihân kulagına bî-vezndür mezâkına telh
Bunı ki hoş-nefes oldı vü hem şeker-güftâr

Gice namaz kılup gündüz oruc olursañ
Adun riyâyî vü zerrâk olur u mekkâr

Eger durursañ epsem ne dirler uş ebker
Çü söyleyesin aduñ yañşag olur u miksâr

Eger ferâgat otursañ aduñ muhannesdür
V’eger secâat iderseñ olur aduñ hûn-hwâr

Niçe ki yüriyesin rast çün hat-ı cedvel
Olur aduñ girü pergâr bigi gürze-i mâr

Sehâvet ider-iseñ dir seni gören mütlif
Sehavet itmez-iseñ hod bahilsin ü nâ-çâr

Eger yiyüp yidürürseñ olur aduñ müdbir
Veger yimez-iseñ ayrug alur bu mâl genc ki var

İçer-iseñ saña dirler zi fâsik-ı güm-râh
Ger içmez-iseñ aduñ var yimez olur zihi âr

Vekarlu olur-ısañ ne tünddür dirler
Mizâc iderseñ olur sözüñ işiden bîzâr

Çü bir cemâle baharsañ olur aduñ hâyin
Dilerler ol nazar-ıçun seni itmege ber-dâr

Kanâat itmez-iseñ zi harîsdur dirler
Kanâat itseñ aduñ kâhil olur u bî-kâr

Çü uzlet eyleyesin halk mübtedi dirler
Cemâati göricek nükte ider yemîn ü yesâr

Gedâyî olur aduñ nesne dahı virmezler
Ne ilm ola cihânda ider-iseñ istihzâr

Bezek tonında yürürseñ seni gören eydür
Gelin-leyin tonanur diyilür bu nakş u nigâr

Eger tonuñ eyüsin geymez-iseñ eydürler
Ki irte kalası nedür bu geydügi mürdâr

Eyü yiseñ gören eydür ki bah nice bisler
Bu yirde toprah olası teni behâyim-vâr

Eyü tacam yimez-iseñ girü saña dirler
Nedür bu yidügi cânına zehr olsun mâr

İmâret itseñ evi dirler uş girü Nemrûd
Diler ki göge irişe yüceldüben dîvâr

Seyâhatüñ gören eydür ki ney bigi niçün
Makâmdan çıhıbanuñ yile virür amâr

Çü taylasân uzadasın adı olur burnûs
Çü ney bigi kuşanasın adı olur zünnâr

İkâmet ider-iseñ diyilür hased-sıfat
Nişe ayahlaruñ altında böyle yatur hâr

Kimesne kurtulımaz üşbu halk sözinden
Ne enbiyâ-i izâm u ne evliyâ-i kibâr

Melâyike adını eydeler...
Sipihr ü kûre-i mihre didiler âyîne-dâr

Hezâr dürlü yavuz nesne diyilür dilde
Hüœâya çün “ve kınâ rabbenâ azâbe’n-nâr”

Diyen ne dirse disün sen üşenme kimseneden
Duâ vü tevbe id ü Hâlıkuñâ istigfâr

Namâzuñı kılup itgil duâ ulü’l-emre
Ki tâatın kamuya farz idüpdür ol Cebbâr

Penâh-ı milket ü Sultân Mehemmed ol kim anuñ
Kemâl-i adli-y-ile dutdı tâc u taht karâr

Melek duâsın ider “bi’-adüvvü ve’l-âmâl”
Felek senâsın ider “bi’-aşiyyi ve’l-ebkâr”

Sehâsı ilmi anuñ sâyesini itdi penâh
Ki kutb-ı saltanat ol-durur âlem aña medar

Cenâbı nokta bigidür hemîşe sadr-nişîn
Tavâf ider anı ger devr-i dâyire girdâr

Anuñ duâsı-y-ıla ser-firâzdur minber
Anuñ senâsı-y-ıla tâze-rû-durur dînâr

Ecel çü şâh-ı ecel kılıcından ister emân
Adû niçün döye aña olur-ısa kîne-güzâr

Vezâyifini görüben kimesne şerh idemez
Şümârsuz olanı kim-durur ki ide şümâr

Kılıcınuñ suyı içinde bir od yanar ki anuñ
Şerâre iricegez girye ider revân-şirâr

Anuñ elinden olur bahr dayimâ icrâ
Nite ki ebr-i bahârî dahı alur idrâr

Anuñ nûrından alur âfitâb kesb-i hayâ
Nite ki mâh alur âfitâbdan envâr

Ohûn deler-ise sindânı eyleye gırbâl
Kılıcuñ irişür-ise dü-nîm olur kûh-sâr

Çü gördi harbini darbuñ nice-durur Behrâm
Didi ki “fateberu minhü yâ ulû’l-elbâb”

Hilâl nal gerek atuña vü kevâkib mîh
Baş üstine felek anları sahlar uş mihver

Nireye irür-ise leşkerüñ olur gâlib
Ne gam sipâha ki sen olasın sipeh-sâlâr

Çü gördi düşmen olur gûşişüñ marekede
Didi zafer saña iy şâh-ı câhidü’l-küffâr

Şehüñ çü buyrugı oldı Ahmedî ibâretle
Düzildi bir gicede üşbu gevher-i şeh-vâr

Şehüñ boyına-durur cüst bu libâs velî
Bahâsıdur anuñ iy şâh merkeb-i reh-vâr

Eyerlü olur-ısa at viriser ol sultân
Gerek ki ola piyâde öñümde Sâm-ı Süvâr

Niçe ki gele gide seyr-ile bahar u hazân
Niçe ki devr ide dünyîde üşbu leyl ü nehâr

Nehâr u leyl murâduñca yürisün meh ü sâl
İrâdetüñ-ile olsun kamu hazân u bahâr