Gönül Kıblem Şiiri - Selma Şanal

Bütün camlar kırılmış
Rengi yok duvarların
Dağılmış her köşeye
Nilüfer çiçekleri,
Saymadım bu kaçıncı
Döngüsü sonbaharın
Kapımın eşiğinde
Sarmaşık cesetleri,

Değişmiş uğultusu
Sevdiğim rüzgarların
Şimdi bir avaz gibi
Çığlık atar sesleri,
Uçuşurken elbisem
Dansıyla ağaçların
Dilsiz kelebeklerin
Boynumda nefesleri,

Toprağın kokusunu
Vermiyor yağan yağmur
Nadasa bıraktığım
Silmiş bütün izleri,
Saçlarımı süsleyen
Kadifeye bezenmiş
Gözümden sakındığım
Koparmış filizleri.

Anıların öfkesinden
Kurtulup bir köşede
Çerçevesi kırılmış
Topladım resimleri,
Her biri mazi olan
Birbirinden yaralı
Hepsi kalbimde saklı
Aklımda isimleri.

Bu tuttuğum son yastı
Ve artık gidiyorum,
Gönül kıblem bu evi
Son kez terkediyorum.