Gönül Kazan Zengin Ol Şiiri - Halil Gülel 2

Gülü sevmek yetmez can ile başla;
Gülü sevip değer veriyor musun?
Sürmeden sefayı çileli işle
Yar için zahmete giriyor musun?

Varsa yanlış hesap Bağdat’tan döner,
Yalancının mumu akşamdan söner,
Hak hakikat bilmek berrak bir pınar
Adaletle işi görüyor musun?

Hiçbir zaman olma asla yalaka,
Ezerek haklıyı satma fiyaka,
Mazluma - yoksula göster alaka
Halleri nicedir soruyor musun?

Kim bilir, kim çekti senden bir cefa,
Hayvan bile olsa gerektir vefa,
Yoksa malın tatlı dil olsun şifa
Gönülden yarayı sarıyor musun?

Yaşamak kaderi zannetme kolay,
Kendini bilmektir en büyük olay,
Görsen de hatayı etme hiç alay
Dosdoğru yolunda yürüyor musun?

Kabardıkça nefsim göremez sonu,
Anlaşılır akıl - izanla konu,
Havayi arzular yakar vicdanı
Dikeniyle gülü deriyor musun?

Komşunun sıpası olsa kuheylan,
Etme bende neden yok deyip isyan,
Edebinle yaşar alemde insan
Verdiğin her sözde duruyor musun?

Dosdoğru bir cihan istersen önce,
Aşkla iman edip eriş bilince,
Tersleme kapına garip gelince
Mazluma kol kanat geriyor musun?

Yatıp kalkmak değil dünyada hayat,
Bir bende bulundun der isen fakat,
Yaşanmaz muhabbet içinde rahat
Bu işe bir kafa yoruyor musun?

Sordukça özüme açıldı hava,
Getirme kimsenin başına bela,
Doğru yap işini - düşünme hile
Şerefli bir hayat sürüyor musun?

Ressam Halil, gönül kazan zengin ol,
HAKK’a inanmakla hür olur her kul,
İbret al bu hayat manevi okul
Aşkın manasına eriyor musun?