Ferhan Göymen - Gönül Kahvanesi Şiiri - ...

Hayat denen bir yoldayım başımda ömür fesi Hayat sen bana öğretmedink ki? ben bilesi Aşkı bir tek tanıdım sevgiyide ölesi Hayat süprizlerle dolusun bendeki neyin nesi Aklında fikrinde gönlünde olunca güzeli Seviyorsa kabına sığmaz zaten gönül ezeli Bahanesi yok gem,i yok sevginin dolu dizgin Kötü diyorlar sevgide aşk olur kötülük neresi Hele birde yazıyorsa şiir varsa aşkı sevgilisi Dur durak bilmiyor asi sanki köyün delisi Gönül neler oluyor sana için fırtına ötesi Unutuyorsun sağı solu bilmiyorsun kıblen neresi Hayat süprizlerle dolusun bendeki neyin nesi Ancak gözleri kapanınca bitecek bu gönlün Sevgiye amade olmuş derdi çilesi Gelmişi geçmişi böyle budur bunun seceresi Aşka sevgiye müpteladır ben bildim bileli Sevince sonsuzu deler can olsada bedeli Aşk meşk muhabbet var burda burası gönül kahvanesi Toplansın bu kahvede dostlar kurusun kahvelerin telvesi Arada bir kaynatalım kurulsun çilingir sofrası bol olsun mezesi Ballı olsun muhabbeti dinlensin gönülün dilindeki sohbeti Gönül senin adın bu zaten dost sevgili yaren meyhanesi Dostlar sende demlensin efkarı sende silsin sende olsun neşesi Boşverrr hayat zaten dertlerini ağ gibi örmüş bitmiyor pes.i Bitmez derdi çilesi kim giderken boş gitmişki fesi Varmı sevgiyle mutlu yaşamaktan güzeli var mı ötesi Yaşarken sev sevil kabarık olsun faturası ödentisi Beklesen de istesen de giden sevgili gelmiyor ki geri Ne kadar nereye kadar taşınır silinmiyor ki izi Acılar dinmiyor bitmiyor ki yok ki gerçek tesellisi Hayatt gönül meyhanende sen avut sen teselli et bizi 24-11-2011 Ferhan göymen