Tırmandığım yokuşların,merdivenleri oldum.
Basamak gölgesinde,dinlenirken yoruldum.
Gönül dağında açan,tomurcuklarımı yoldum.
Alnımda süzülen teri ektim,tozlu yolun izine.
Kopardığım dallarda solan,dikende ağladım.
Dikensiz gül olmazmış,bülbüllerden anladım.
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta