Gönül Kaçağa Gider Şiiri - Atila Yalçınkaya

Vurup ta sırtına gam yükünü deli gönül,
Alırda başını kaybolur kaçağa döner.
Hüzün olur gövdesi, barınmaz bir vadide.
Ölümü andıran bir yatağa döner.

Belkıslarla hem dem olurda gönül,
Tahtı kudreti, uçuşan bir otağa döner.
Hun olur kalbi derd-u gamdan ki,
Kendini paralayan keskin bir bıçağa döner.

An gelir kaybolur her bir meziyeti,
Her yanı geçilmez bir batağa döner.
Merdane gezer mülkü Huda da, yer içer
Bulduğunu sebil ederde çulsuz bir çıplağa döner.

Hüşyardır yüreği seyran eder dünya meydanlarda,
Hak yolunda coşar, bir infilağa döner.
Tutunur ibrişim misali,en kat'i delillerden,
Alışır artık, en kuvvetli insibağa döner.

Geçemezsin yöresinden yanından,
Yürektir gün gelir ulaşılmaz bir dağa döner.
Hazine'i arştır ki ulufeleri tükenmez.
Bereket fışkıran bin başaklı bir bağa döner.