Yarin her bakışında kastettiği canıma,
Hüzün dolar şüphesiz,bir gün hicranım gelir..
Gözlerimden cömertçe akıttığım yaşlarla,
Yer ile yeksan oldum,şimdi efganım gelir..
Müptelâyım nazenin bir çift gözün zehrine,
Çaresizim, ne zaman gönül dermanım gelir?
Vuslatın özlemiyle tutuşurken yüreğim,
Firkate dayan gönlüm,yoksa hüsranım gelir..
Andığımda cananı,şad olur canım benim,
Şadan olursam eğer,artık ümranım gelir..
Lakin ateşi hicran yakarsa bedenimi,
Harab olur yüreğim sonra bühranım gelir..
Az daha sabret kalbim,vuslat yakındır elbet,
Firkati bitirecek yüce sultanım gelir...
Kayıt Tarihi : 15.9.2013 12:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ubeydullah Buketçi](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/09/15/gonul-isi-9.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!