Gönül Harmanı Şiiri - Kadir Karakulakküçük

Gönül harmanımın rüzgarında savrulan çile olsun figanlarım.
Sitem köprülerimde öfkesinden sallanırken kurusun ahlarım.
Gönül yuvalarımdan hep şakısın,hiç susmasın heyecanlarım.
Düşen yaprak gölgesine sığındıkça,bırak ağlasın korkularım.

Karlı dağların boranı gibi dolaşsın yüzümde dağılan saçlarım.
Gönül saçağımın fırtınalarında donsun,açmadan günahlarım.
Avuçlarıma düşen terler gibi,dökülürken yorgun gözyaşlarım.
Kavrulan hayallerime yanan gölge gibi,sanma yanlız ağlarım.